Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

Οι πρώτες επιθετικές σκέψεις


Η επιθετική τετράδα Μπλάνκο, Λυμπερόπουλος, Σκόκο, Έντερ αποτελούν την αρχική εικόνα για το τι ενδεχομένως δούμε τον χειμώνα - Ο ειδικός ρόλος του Λεονάρντο και αυτός του Καφέ.
Μετά την επιθετική και αμυντική ανάπτυξη, ο Ντούσαν Μπάγεβιτς ήθελε να δει σε συγκεκριμένους παίκτες (επιθετικούς και αμυντικούς) σε συνθήκες πραγματικού αγώνα, όλα όσα έγιναν νωρίτερα. Από τους αμυντικούς παρατάχθηκαν οι Καλαμιώτης (δεξί μπακ), Καράμπελας (αριστερό μπακ), Δέλλας - Ματεντζίδης (στόπερ) και Γεωργέας (υποτιθέμενο αμυντικό χαφ). Η ουσία του πράγματος ήταν οι έξι επιθετικογενείς παίκτες. Ο Καφές αμυντικό χαφ, ο Λεονάρντο σε ελεύθερο ρόλο δίπλα στον Καφέ, ο Έντερ με τον Σκόκο στα άκρα και ο Μπλάνκο με τον Λυμπερόπουλο επιθετικό δίδυμο.

Ο Μπάγεβιτς ζητούσε να γίνεται η επίθεση από τα πλάγια και να υπάρχει γενική κίνηση. Ο μοναδικός που είχε συγκεκριμένο ρόλο (αμυντικό χαφ) και δεν άφηνε το χώρο δράσης του ήταν ο Καφές, που ανέβαινε ψηλά όταν η μπάλα έφτανε στην μεγάλη περιοχή προκειμένου να πάρει το... ριμπάουντ. Οι Σκόκο, Έντερ και Λεονάρντο είχαν την περισσότερη κίνηση. Όταν η μπάλα ήταν στα πλάγια, πάντα έπρεπε να είναι δύο παίκτες στην αντίπαλη άμυνα και ένας στο ημικύκλιο για το ριμπάουντ (ενώ από πίσω ερχόταν ο Καφές). Η διαγώνια εναλλαγή θέσεων των επιθετικών ήταν το «κλειδί» για τη σωστή τοποθέτηση μέσα στην περιοχή, όπως και η τελική πάσα στην πλάτη της άμυνας. Υπήρξε συγκεκριμένη εναλλαγή θέσεων αυτή του Έντερ με τον Λεονάρντο στον άξονα ή εκείνη του Έντερ με τον Σκόκο στα πλάγια. Ο Αργεντινός ήταν εκείνος που είχε τον τρόπο να δίνει τη μπάλα με τη μία και να βγάλει σε δύο περιπτώσεις τετ α τετ τον Μπλάνκο, πράγμα δύσκολο αν αναλογιστούμε τον περιορισμένο χώρο που υπήρχε.

Κριτήριο για τον προπονητή η μπάλα να βγαίνει στα πλάγια (και ο Έντερ δείχνει στις πρώτες του εικόνες ικανός να σταθεί στην ομάδα), όταν η αντίπαλη άμυνα ανεβαίνει λίγο ψηλά, για να βλέπει το χαφ (ή το μπακ ανάλογα) τη μπάλα μπροστά του και το χώρο ελεύθερο είτε να βγάλει παράλληλη μπαλιά είτε να επιχειρήσει να μπει στην αντίπαλη περιοχή και να εκτελέσει. Το σίγουρο γκολ όμως είναι το ζητούμενο και το είχαν τόσο ο Λυμπερόπουλος όσο και ο Μπλάνκο. Γενικά ο Μπάγεβιτς έδειξε ικανοποιημένος από τον τρόπο ανάπτυξης των πέντε, καθώς ελάχιστα έκανε παρατηρήσεις και όταν αναγκάστηκε ήταν της... στιγμής για μία καλύτερη επιλογή κίνησης ή πάσας. Είναι μία καλή αρχή...

Related Posts :



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

Οι πρώτες επιθετικές σκέψεις


Η επιθετική τετράδα Μπλάνκο, Λυμπερόπουλος, Σκόκο, Έντερ αποτελούν την αρχική εικόνα για το τι ενδεχομένως δούμε τον χειμώνα - Ο ειδικός ρόλος του Λεονάρντο και αυτός του Καφέ.
Μετά την επιθετική και αμυντική ανάπτυξη, ο Ντούσαν Μπάγεβιτς ήθελε να δει σε συγκεκριμένους παίκτες (επιθετικούς και αμυντικούς) σε συνθήκες πραγματικού αγώνα, όλα όσα έγιναν νωρίτερα. Από τους αμυντικούς παρατάχθηκαν οι Καλαμιώτης (δεξί μπακ), Καράμπελας (αριστερό μπακ), Δέλλας - Ματεντζίδης (στόπερ) και Γεωργέας (υποτιθέμενο αμυντικό χαφ). Η ουσία του πράγματος ήταν οι έξι επιθετικογενείς παίκτες. Ο Καφές αμυντικό χαφ, ο Λεονάρντο σε ελεύθερο ρόλο δίπλα στον Καφέ, ο Έντερ με τον Σκόκο στα άκρα και ο Μπλάνκο με τον Λυμπερόπουλο επιθετικό δίδυμο.

Ο Μπάγεβιτς ζητούσε να γίνεται η επίθεση από τα πλάγια και να υπάρχει γενική κίνηση. Ο μοναδικός που είχε συγκεκριμένο ρόλο (αμυντικό χαφ) και δεν άφηνε το χώρο δράσης του ήταν ο Καφές, που ανέβαινε ψηλά όταν η μπάλα έφτανε στην μεγάλη περιοχή προκειμένου να πάρει το... ριμπάουντ. Οι Σκόκο, Έντερ και Λεονάρντο είχαν την περισσότερη κίνηση. Όταν η μπάλα ήταν στα πλάγια, πάντα έπρεπε να είναι δύο παίκτες στην αντίπαλη άμυνα και ένας στο ημικύκλιο για το ριμπάουντ (ενώ από πίσω ερχόταν ο Καφές). Η διαγώνια εναλλαγή θέσεων των επιθετικών ήταν το «κλειδί» για τη σωστή τοποθέτηση μέσα στην περιοχή, όπως και η τελική πάσα στην πλάτη της άμυνας. Υπήρξε συγκεκριμένη εναλλαγή θέσεων αυτή του Έντερ με τον Λεονάρντο στον άξονα ή εκείνη του Έντερ με τον Σκόκο στα πλάγια. Ο Αργεντινός ήταν εκείνος που είχε τον τρόπο να δίνει τη μπάλα με τη μία και να βγάλει σε δύο περιπτώσεις τετ α τετ τον Μπλάνκο, πράγμα δύσκολο αν αναλογιστούμε τον περιορισμένο χώρο που υπήρχε.

Κριτήριο για τον προπονητή η μπάλα να βγαίνει στα πλάγια (και ο Έντερ δείχνει στις πρώτες του εικόνες ικανός να σταθεί στην ομάδα), όταν η αντίπαλη άμυνα ανεβαίνει λίγο ψηλά, για να βλέπει το χαφ (ή το μπακ ανάλογα) τη μπάλα μπροστά του και το χώρο ελεύθερο είτε να βγάλει παράλληλη μπαλιά είτε να επιχειρήσει να μπει στην αντίπαλη περιοχή και να εκτελέσει. Το σίγουρο γκολ όμως είναι το ζητούμενο και το είχαν τόσο ο Λυμπερόπουλος όσο και ο Μπλάνκο. Γενικά ο Μπάγεβιτς έδειξε ικανοποιημένος από τον τρόπο ανάπτυξης των πέντε, καθώς ελάχιστα έκανε παρατηρήσεις και όταν αναγκάστηκε ήταν της... στιγμής για μία καλύτερη επιλογή κίνησης ή πάσας. Είναι μία καλή αρχή...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου